επρεπε να σε ειχα γνωρισει αργοτερα
το σκεφτομαι τωρα κι ακουγεται γραφικο και σαχλο αλλα ξερεις τι θα ειχαμε κανει αν σε ειχα γνωρισει αργοτερα;
θα με ειχες παντρευτει.
θα με ειχες παντρευτει στο εξωτερικο και θα ζουσαμε στην αθηνα και θα αλλαζαμε την ελλαδα αν οχι τον κοσμο ολοκληρο.
ομως γνωριστηκαμε πολυ νωρις και δεν προλαβες καν να με λατρεψεις,
μολις που προλαβες να με ζηλεψεις και μετα
σα να σε αφησα και σα να με αφησες και δε με ξαναπιασες ποτε.
σα να με αφησες και
σα να σε αφησε αυτο που ενιωθες και
το αφησαμε μετεωρο να ξεθωριαζει.
τα απωθημενα ειναι η πυλη για το ασυνειδητο.
λες ε; βρε δε γαμιεσαι,
που θα μου πεις εσυ τι εισαι εσυ για το ασυνειδητο μου.
οσο σε παρατησα εγω με παρατησες κι εσυ και εγω νιωθω οτι μου χρωστας κιολας. μπορει να μην ειναι αληθεια, ισως λεω ο,τι να ναι.
εχω χαρει κι εχω εκνευριστει, δε με νοιαζει τι νιωθεις για αλλους αλλα
με νοιαζει τι δε νιωθεις για μενα ή τι αγνοεις απο αυτα που νιωθεις
εγω εκανα την κινηση μου, το μπαλακι ειναι στο δικο σου γηπεδο ξανα, μη με κανεις να ερθω να το παρω.
